door Ben Loonen

Mijn vorige column besloot ik met: de duivel was op zijn staart getrapt. Het ging over Trump en zijn reactie op bisschop Mariann Budde bij zijn inauguratie. Sindsdien zagen we elke dag hoe boos, wraakzuchtig en verwoestend Trump en zijn trawanten aan het werk zijn gegaan. Het is voor ons haast niet te bevatten: de V.S. waren 80 jaar lang onze grote vriend, “uncle Sam”, onze bevrijder, ons baken, onze bescherming tegen de boze macht. En nu keert deze oom zich van ons af en heult hij met de vijand. Trump en Poetin beste maatjes. Arm Oekraïne. De afgelopen jaren was de metafoor dat Oekraïne vocht voor zijn voortbestaan met één arm op de rug. Na de clash met Zelensky heeft Trump alle hulp stop gezet en geeft hij ook geen militaire informatie meer. Nu is Oekraïne ook nog doof en blind in haar hopeloze strijd tegen Rusland. Arm Oekraïne. Het is maar de vraag of Europa soelaas kan bieden. Je leest de analyses, je probeert te begrijpen. Verhelderend vind ik Haroon Sheikh. Volgens hem wil Trump terug naar de 19e eeuw. De V.S. was een land zonder mondiale verplichtingen en een eigen invloedssfeer in het Westelijk Halfrond, in een wereld van natiestaten zonder internationale organisaties. Poetin wil het oude imperiale Rusland herstellen, en krijgt van Trump de vrije hand. Europa lijkt nu wakker geschrokken, gezien de bijeenkomsten in Parijs, Londen, Brussel, en de enorme bedragen die vrijgemaakt worden voor de bewapening, de plechtige toezeggingen aan Oekraïne. En wij in ons gezellige Goirle? Wat staat ons te doen?

Welnu, een klein bericht vanuit de eenjarige Marmot. Op donderdagmiddagen van de even weken leid ik daar een groepsgesprek. Vorige week ging het over de dagelijkse portie ellende die in de krant over ons wordt uitgestort. Zo’n tien mensen in de kring lieten weten dat ze er niet goed van worden. Ze spraken een gevoel van machteloosheid uit. Wat kun je anders dan afwachten en zien wat er gaat gebeuren? Maar toch ontstond er een gedeelde overtuiging dat we wel iets kunnen doen: bij het uitbrengen van je stem je niet meer laten verleiden door de extremen. Met de extremen, dat toont Trump wel aan, komen we in de grootste problemen. Onze stem en steun moet gaan naar de middenpartijen, het verstandige midden, dat oog heeft voor de complexiteit van de dingen. Naar partijen die democratie, rechtstaat en vrije pers overeind houden, normen en waarden. Daarbij werd wel de kanttekening geplaatst dat die partijen, veel meer dan in het verleden, bereid moeten zijn samen te werken, de onderlinge verschillen te relativeren, ten gunste van werkbare oplossingen. Het speelt op lokaal vlak, in de landspolitiek en vooral in Europa. Trump probeert de landen uit elkaar te spelen, volgens het aloude principe van verdeel en heers. Alleen samen zijn we sterk en kunnen we Trump overtroeven. Aldus stegen er uit de voormalige peuterspeelzaal – nu het home van Senioren Goirle – verstandige geluiden op die ik hier graag onder uw aandacht breng.