Daar is het dan: het langverwachte bestuursprogramma 2025-2026

Gelukwensching bij de geboorte van een opvolgende coalitie.

De tijding dat gij thans een opvolger hebt, een erfgenaam van uwe deugden, een volkomen evenbeeld van u zelven, heeft mij met ongemeene vreugde vervuld. Neem dan ook mijne hartelijkste gelukwenschen aan voor het welzijn van den dierbaren zuigeling.

Met de warmste wenschen voor uw voortdurend welzijn, beveel ik mij in uw toegenegen aandenken aan.

door: Norbert de Vries

Vooraf

Een kraambezoek is geen sinecure. Je kunt niet plompverloren aanbellen/binnenvallen. En zo zijn er nog tal van regels. In de kraamzorgliteratuur kunt u ze lezen. Een van de belangrijkste regels is: de baby is altijd mooi en lief. Als u zich over de wieg buigt en het kleine wonder in ogenschouw neemt, dan wordt u geacht dwaas te gaan staan brabbelen over hoe mooi de baby is. ‘Ja, ja, kiekeboe, hier is je ome. Wat ben jij een liefie, poepedoepeledoe’ of woorden van gelijke strekking.

Samen werken aan opbouw

Dat lieve, schattige bestuursprogramma (‘koetschi, koetschi, koetschi’) heeft van zijn ouders een heel rare naam gekregen: ‘Samen werken aan opbouw’. Kan het saaier en slomer? Inderdaad, ‘Samen bouwen’ was ook al om te huilen, en die duffe titel hebben ze ook nog eens een beetje verlengd tot iets zonder enige smaak of pit. Zouden ze dáárover al die weken vergaderd hebben? Tsjonge, wat een treurig gebrek aan originaliteit en creativiteit. Maar dat zeg ik niet hardop. Dat dénk ik alleen maar.

Het programma zelf

Lof, niets dan lof! Chapeau, chapeau, chapeau. Veel bekend werk natuurlijk, maar voor de verandering een keer iets stelliger geformuleerd, en daar hou ik wel van. Ik noem de opvallendste zaken.

De parkeernorm bij nieuwe woningbouwprojecten wordt 1 (dwz één auto). Voorts: 30% sociale huur. Wordt streng en consequent de hand aan gehouden!

De U van het cc Jan van Besouw blijft behouden; Stichting Jong verhuist richting De Haspel.

Dit jaar wordt het verkeerscirculatieplan ter vaststelling aan de raad voorgelegd. Doel van dat plan: het terugdringen van het autogebruik.

Goirle moet 151 asielzoekers opvangen. De coalitie wil die onderbrengen in het Missiehuis, mits het rijk alles betaalt. Ook inzet voor de opvang van statushouders en vluchtelingen, wederom: mits het rijk de kosten draagt.

We mogen dit jaar ‘afgewogen besluiten’ tegemoet zien aangaande het cc Jan van Besouw, woningbouw op het terrein Barbera Benz, en de opvang van asielzoekers en huisvesting statushouders. (heerlijk vooruitzicht: afgewogen besluiten!!!)

De afgesproken bezuiniging blijft van kracht, maar wordt niet uitsluitend bij het sociaal domein gelegd: alle domeinen moeten bijdragen.

Adjectieven

Afgewogen besluiten, dus geen onbesuisde, ondoordachte. Wat een fijne geruststelling. Voorts is het fijn te kunnen lezen, dat de partijen goede, constructieve gesprekken hebben gevoerd. Je vraagt je dan af: waarom moest het dan allemaal zo lang duren?

De kleuren

Eén onderdeel van het programma sloeg ik even over. Dat onderdeel wordt in het programma aangeduid met de titel ‘Groen, Blauw en Grijs’. Nu heb ik ergens in mijn boekenkast een werkje van Goethe staan waarin hij zijn kleurenleer uiteenzet (Zur Farbenlehre), maar ik ben te lui om op te staan en het te zoeken. Bovendien wil ik ook u niet vermoeien. Maar ik weet zeker dat groen en blauw geen complementaire kleuren zijn, en als je er dan nog grijs aan toevoegt, wordt het iets modderigs. Maar enfin, die kleuren dragen duidelijk het stempel van de nieuwe wethouder, de heer Willem den Ouden. Niet de beroemde landschapsschilder, maar de pro-actieve waterproblematiekdeskundige. Ik lees in het programma dat we in 2025 prioriteit geven aan de uitvoering van het programma groen en het programma water en riolering. En dan - een middelpuntzoekende duizeling beneemt mij bijkans de adem – houd u vast – wordt er dit jaar samengewerkt (of eventueel: samen gewerkt) aan een Groenblauwe Gebiedsgerichte Aanpak. En daarop volgt nog de cryptische toevoeging ‘en het natuuraanbod’. Dat klinkt buitengewoon ondernemend. Voor mijn geestesoog verschijnt de nieuwe wethouder en mijn geestesoor hoort hoe hij door het PAG wordt toegezongen met dat lied over een blauwgeruite kiel (Draaide hij aan ’t grote wiel, De ganse dag). Ach, het zijn maar malle hersenspinsels waaraan geen waarde mag worden toegekend.

Anderhalf A-4-tje

Wat een mooi, lief programmaatje met schattige, kleine vingertjes en teentjes. En wat helemaal prachtig is: het is geen dik boekwerk, maar een korte, stevige tekst van anderhalf A-viertje. Zó kan het dus ook! Geen oeverloos gelul (excusez le mot), maar een zeer beknopte en heldere opsomming. En nu aan de slag. Foesbal spielen!

We verlaten de babykamer stilletjes. Ssst, het programmaatje slaapt. Zachtjes feliciteren we de trotse ouders. Zal ik nog een ongepast grapje maken over hoe Den Ouden zingt zo piepen de jongen? Nee, te flauw. Doen we dus niet. We hopen maar dat het lieve kind voorspoedig opgroeit en zijn lieve ouders steeds tot vreugde zij.