Toen vòòr de winter 1944 het hele zuiden van ons land bevrijd was , kwam het front weer stil te liggen. Voor het noorden van ons land duurde de bezetting nog tot mei 1945. Het werd, door het voortdurende gebrek aan voedsel en brandstof, (men at zelfs tulpenbollen), bekend als de “hongerwinter”.

(Foto-info-tekst : Gemma v.d. Klundert- Bertens en Gerrit Kobes)

Vergeltung Eins und Zwei. (Fragmenten: Gerrit Kobes)

Hitlers laatste troef was de vliegende bom, de ”Vergeltung Eins” (V-1) Dit wapen was in feite een vliegende bom, een onbemand vliegtuigje. Aangedreven door een straalmotor werd het met een snelheid van 600 km/uur naar het doel gestuurd. In de neus van de bom bevond zich een springlading van bijna 1000 kg. De uitwerking was verschrikkelijk. Vanaf speciale lanceerinrichtingen in Noord-Frankrijk - later ook vooral in Oost-Nederland - werden tussen juni 1944 en maart 1945 duizenden V-1’s afgevuurd, die vooral gericht waren op Londen en de haven van Antwerpen. Er werd getracht dit moordend wapen te onderscheppen. Jachtvliegtuigen hadden het meeste succes. De Spitfire en later de Tempest, de snelste jager van de RAF, vernietigden 24% van het aantal afgeschoten V-1’s. Het Nederlandse 322 squadron in de RAF haalde 110 V-1’s naar beneden.

De V-2

De V-2 werd een raket met een zware springlading in de neus. Deze bereikte een hoogte van ruim 100 km en had een bereik van 200 km. Op 8 september 1944 werd vanuit Wassenaar de eerste V-2 richting Engeland afgevuurd. De enige verdediging tegen dit wapen was een tegenaanval om de lanceerinrichtingen te verwoesten. Tussen september 1944 en eind maart 1945 werden bijna dage-lijks bombardementen uitgevoerd op de V-1 en V-2 lanceerinrichtingen, die voor het merendeel in bezet Nederland waren opgesteld. Op 29 maart 1945 werden de laatste vliegende bommen gelan-ceerd, waarmee definitief een einde kwam aan het Duitse luchtoffensief. De geallieerde lucht-macht had nu een volledig overwicht in de lucht.

De ’Vergeltung’ in Goirle

Vliegende bommen, bestemd voor Antwerpen en Luik, werden afgevuurd vanaf lanceerinrichtingen in Twente. Goirle bevond zich geografisch gezien ook op deze hoogte. Honderden V-1 moeten Goirle dan ook gepasseerd zijn.

Foto (Wikikids)

Wij herinneren aan de inslag op 2 februari 1945 in pension ”Mariëngaarde”, waarbij 27 personen, waaronder twee Goirlenaren, gedood werden. Bij het naderen van dit moordwapen prevelde menig Tilburger het schietgebedje ”Heilig Peterke, gift ’m nog ’n meterke.” Zodra het gebrom boven Goirle hoorbaar werd scheen het gebedje ’Ach lief Vrouwke, gift’m nog een dauwke’ regelmatig hoorbaar te zijn geweest. Beide Heiligen zijn de Goirlenaren goedgezind geweest. Slechts acht bommen kwamen op Goirles grondgebied neer. Meester Dirksen hoorde op 29 oktober van Engelse militairen dat er dezelfde ochtend enige V-1’s waren overgekomen. Twee dagen later hoorde hij zelf het geluid van een V-1: Vanmiddag werden we verrast door een eigenaardig, krachtig motorgebrom in de lucht. Toch heel anders als van een vliegtuig. Te zien was het niet, maar even later hield het sterke geronk plotseling op en enige tellen daarna volgde een explosie (op flinke afstand, wellicht omgeving Bredaseweg Tilburg), maar toch nog zo, dat hier de ruiten rinkelden en deuren open vlogen. We dachten direct aan een V-1 en inderdaad ook volgens de Engelse militairen hadden we hier te doen met een ”fly-ing-bomb”. We hopen dat het een verdwaalde is geweest en we verder voor deze alles vernielende projectielen gespaard blijven. Het jaar 1945 werd ingeluid met een geweldige explosie van een vliegende bom die neerkwam om 22.30 uur op Nieuwkerk. De bom maakte weliswaar een vrij grote krater in de heide, maar veroor-zaakte geen slachtoffers en geen schade. 4 Mei 1945 werd het einde van de oorlog in Nederland bekend gemaakt.

Ik (Gemma) eindig hiermee ook deze afleveringen en hoop dat ik een beetje van deze vreselijke omstandigheden duidelijk heb kunnen maken, mede door de vele informatie die ik had van Gerrit Kobes. Waarvoor veel dank. Ik ga nog wel even door met de geallieërden van Goirle en dus ook Riel. Daarnaast wordt door mij het wiki-dossier aangevuld met slachtoffers van Alphen en Chaam. Opdat ook zij niet vergeten worden.

GvdK