Uitgave: Stg. De Vyer Heertganghen. In aanloop naar de viering van ”80-jarig bevrijd Goirle & Riel” plaatsen we hier iedere week een bericht van slachtoffers, geallieerde slachtoffers en situaties. Over deze 109 slachtoffers van Goirle en omgeving is een boek gemaakt. Dit boek wordt uitgegeven rond 25 oktober. Prijs is bekend € 17,95. Opgave kan nog via email van de Heemkunde Kring Goirle conservator@heemkundekring-goirle.nl en bij “BLZ Boekhandel Buitelaar” op de Hovel in Goirle. De dikte van het boek ca. 90 pagina’s, de oplage ca. 150. Ons mam zei altijd op is op, weg is pech. Waarom deze rubriek? OPDAT WIJ NIET VERGETEN. G. Kobes schreef in 2016: “Ik wil U herinneren aan de slachtoffers in Goirle en Riel gevallen onder de burgerbewoners. De prijs is onvoorstelbaar hoog, in vele gezinnen is een lege plaats gekomen.”
foto en tekst: Gemma v.d. Klundert- Bertens
Vandaag wordt Christina Tegelaers voor het voetlicht gebracht.
Christina Theodora Tegelaers, geboren 10 januari 1917 in Weert, dochter van Jan Mathijs Tegelaers (fabrieksarbeider) en van Petronella Francisca Gerards, (1894 Gilze-Rijen-1973 Goirle). Zij trouwden 5 september 1916 te Weert. Hun familienaam Tegelaers, wordt in Goirle vaak als Tegelaars geschreven. Samen kregen zij 6 kinderen: Christina (1917) tesamen met een doodgeboren broertje of zusje. Wilhelmus Hendrikus (Weert 1918), Elisabeth Johanna (Weert 1921), Petrus Adrianus (Nuenen 1922) en Maria Clara Hubertina (Nuenen 1924).
Verhuisd van Tilburg naar Goirle
In 1937 woonde het gezin in de Houtstraat in Tilburg en na 1938 in de Bergstraat 102 in Goirle. Haar ouders zaten daar in Café “De Vloed”. Christina trouwt op 29 januari 1940 in Goirle met Johannes Baptist Joseph Janssen, kettingscheerder, geboren 20 maart 1909 te Tilburg en daar overleden 17 mei 1979. Hij was een zoon van Christianus Janssen (wever) en Joanna Mols.
Ik neem u mee naar woensdag 25 oktober 1944:
”Fragmenten uit het dagboek van Frater Cretentius”
“Men verwachtte Engelse soldaten te zien. Helaas geen Engelsen. De Duitse posten staan nog aan de Ley. Als een plaatje in een oorlogsillustratie staan die eenzame posten in de zware morgenmist in hun linie. De voormiddag is rustig en toch verwacht iedereen, dat de opmars snel zal beginnen.
Half twee. Geen tanks maar Engelse granaten vliegen het dorp in. Direct komt het bericht van een dodelijk ongeluk, Drik Martens uit de Zandschel. Nog een gewonde wordt binnengebracht. Een jongeman uit Haarlem, die aan de Poppelseweg een schuilplaats gevonden had en vandaar met berichten door de linies heen wilde breken. Juist toen hij het wilde proberen werd hij door een scherf aan zijn hoofd gewond. Rector Oomens heeft Drik Martens nog ter plaatse bediend en moest daarna in de loopgraven aan de Poppelseweg samen met de Duitsers schuilen. Hij mocht niet verder naar de nabije fabriek waar nog gewonden vermoed werden.
Bij Van Puijenbroek zijn enkele voltreffers ingeslagen. Wij krijgen de indruk dat de kanonnen dichtbij staan. Rond half vier knallen er weer granaten en slaan met dodelijke nauwkeurigheid in de mishandelde torenspits. Deze begint vervaarlijk te hellen en wij kijken er dwars doorheen.”
Nu binnenkomende berichten vertellen dat ook Juffr. Jansen- Tegelaars uit café “De Vloed” aan de Bergstraat en het 12-jarige dochtertje van Eijsermans zojuist gedood zijn.”
Het noodlot wil dat Christina rond 15:00 uur bezig was met de verzorging van een kindje die deze ramp wel zou overleven. Een in de keuken zittende Duitse soldaat kwam hierbij ook om het leven. Enkele dagen later zal Christina begraven worden. Haar echtgenoot trouwt later met Antonia van Berkel. Op het Goirlese gezamenlijke herinneringsprentje wordt ze ChristinaJansen, echtgenote van J.B. Tegelaars genoemd.
Ondanks het feit dat haar ouders Café “De Vloed” uitbaatten in de Bergstraat waren ze blijkbaar nog niet goed ingeburgerd in het dorp dat men dit foutloos kon noteren.