Filmer, sjouwer, zwoeger, zanger en nog veel meer...
Meer dan een halve eeuw draafde Joop Schepens door Goirle om beelden vast te leggen, ze te tonen en te bewaren. Wie heeft niet het beeld op zijn netvlies en in zijn geheugen van die kleine man die met zware apparatuur op zijn schouders nagenoeg overal aanwezig was waar iets gebeurde? Hij stond er met zijn neus bovenop, hij maakte beeld en werd ook onderdeel van het beeld.
Tom Tacken in Brabants Dagblad van 31 juli noemt hem terecht een markante Goirlenaar, de kop boven het artikel is helemaal waar: Goirle verliest Joop Schepens, de man van talloze ideeën. Herman van Rouwendaal schreef in 2003 zijn portret in Goirle in 200 portretten met als titel: de eerste Nederlandse tv-piraat. Lees dat portret en zie hoe Joop Schepens altijd een man was van ideeën en stunten. Ja, er zijn met gemak tien sterke staaltjes op te noemen die het lange, rijke leven van Joop larderen.
Ik zou hem ook willen typeren als een man met verhalen. Ik kan de keren niet tellen dat hij me staande hield om te vertellen waarmee hij bezig was, wat hij had meegemaakt – het ene nog onwaarschijnlijker dan het andere – en wat zijn plannen waren. Dat ging altijd in een onvervalst dialect zodat ik soms wat moeite had om hem helemaal te volgen. En het enthousiasme waarmee hij vertelde! Joop was iemand die nog ergens warm voor kon lopen, iemand die 100 procent geloofde in zichzelf en veronderstelde dat zijn gedachten aanstekelijk genoeg waren om het vuur bij anderen te laten ontbranden. Oei, Joop was ontiegelijk lang commandant van de vrijwillige brandweer, ik mag wel een beetje oppassen met mijn metaforen. Hij was de grootste supporter van Ireen Wüst en zonder Joop is de Ireen Wüst-manie in Goirle nauwelijks voorstelbaar. Nu was het met ons Ireen misschien makkelijk scoren, anders lag dat met de goede Duitse soldaat Karl-Heinz Rosch. Voordat de goegemeente begon in te zien dat goed en slecht niet zomaar aan een volk geplakt kan worden, liep hij het vuur uit zijn sloffen om een beeld van Rosch te laten maken en te plaatsen op de plek waar deze, jonge, moedige soldaat om het leven kwam toen hij Goolse kinderen redde. Het werd ten slotte Riel. Joop was hevig geïnteresseerd in WO-II, hij bezocht elk jaar de graven in Ysselsteyn; op een gegeven moment was hij in Normandië en wie was hij daar tegengekomen? Dat wist ik natuurlijk niet, maar hij vertelde het graag: Jan Schrijver, van de bond der wapenbroeders.
De laatste jaren was Joop Schepens uit beeld, jaren waarin hij in het Verpleeghuis verbleef, gekluisterd in een rolstoel. Maar ook daar viel hij op, en was hij een duidelijke presentie in het zangcafé van woonzorgcentrum Elisabeth. Wel zagen we hem nog elk jaar in het gemeentehuis bij de nieuwjaarsreceptie. Ik denk dat ik het laatst over Joop geschreven heb in 2018. In het Mill Hill-college werd een avond gehouden over “het gevoel van Goirle”. De avond werd geleid door oud-omroepbaas van de KRO Tom Verlind. Op het eind van de avond vroeg hij of er nog ideeën waren voor de leefbaarheid van Goirle. Joop had een idee; de man die zoveel betekend had voor de Lokale Omroep meldde zich met het voorstel om de oude dorpsomroeper terug te brengen in het straatbeeld, de man met een bel die op de hoeken van de straten omroept wat het nieuws is. Tom Verlind dacht dat hij met een digibeet te maken had, niet wetend dat Schepens alles wist op gebied van digitale technieken en moderne media. Toen het hem duidelijk werd gemaakt was hij in grote verwarring – een gevoel dat Joop Schepens waarschijnlijk bij veel mensen heeft opgeroepen – en vroeg hem of hij dit als een serieus voorstel bracht. Joop had toen geantwoord dat het deels serieus was, deels een geintje.
En zo is ook Joop Schepens aan ons voorbij gegaan, een markante, ideeënrijke, enthousiaste, betrokken man. Maar we zijn nog niet van hem af. In 2135 mag de Eclips Capsule worden opgegraven uit de Regte Heide, waarvan de coördinaten notarieel zijn vastgelegd. Het zou me niet verbazen als Joop daar zijn hele oeuvre aan beelden – voor een deel openbaar op zijn YouTube kanaal Studio 77 – op heeft gezet: sporen van een leven lang filmen, sjouwen, zwoegen en zingen in Goirle, zijn geliefd Brabants durpke.
Johannes Hubertus Franciscus Schepens werd op 26 juni 1935 geboren in Moergestel, hij stierf op 30 juli 2024 in Goirle. Hij was echtgenoot van Betsy Schepens – van Iersel (overleden in 2011) en vader van Desirée. Hij werd onderscheiden met de Orde van Oranje Nassau, kreeg in 2003 de Vrijwilligersprijs van de gemeente Goirle. Op woensdagmiddag 7 augustus wordt van hem afscheid genomen in CC Jan van Besouw, in besloten kring wordt hij gecremeerd. Goirle mag in dankbaarheid aan hem terugdenken…
Ben Loonen