Gezond Verstand,

De encycliek Fratelli Tutti heeft als ondertitel te gaan over broederschap en sociale vriendschap. Inmiddels lever ik net als mijn medeschrijvers regelmatig mijn bijdrage in. Ik probeer in de lijn van de encycliek te ontdekken of ik in onze gemeente parallelle gebeurtenissen zie. Dat pakt meestal hoopgevend uit. Maar deze keer niet. Eigenlijk ben ik een optimistisch persoon. Maar de ontwikkelingen in Oekraïne (vorige week bracht ik een vrouw naar het vliegveld in Eindhoven omdat zij in Usgorod naar een ziekenhuis ging, omdat zij in Nederland toch niet de medische behandeling kan vinden), in Gaza (hoe erg moet het nog worden voordat echte noodhulp arriveert), de dood van Navalny (voor wie is hij gestorven?), de dood van Christus (het volk (democratisch?) riep op hem te doden). En dichterbij huis waar Gezond Verstand in een ingezonden artikel in het Goirles Belang wel vindt dat je mensen die in oorlog en nood zijn moet helpen. Echter wel op een manier die steeds uit te leggen is en daarmee draagvlak vindt. Dan vergelijken ze een asielzoeker met iemand in de bijstand. Die ”kost” 2,5 keer zoveel. Een discriminerende vergelijking. Maar wat erger is, er wordt gesteld dat Goirle geld over de balk smijt. En zoals alle vrijwilligers vanuit hun rol een (gratis)bijdrage leveren aan het opvangen en helpen van vluchtelingen, zo zou Gezond Verstand actief beleid kunnen ontwikkelen en daadwerkelijk uitvoeren (handen aan de ploeg) vanuit haar politieke rol/verantwoordelijkheid. Want door met oplossingen te komen en deze ook uit te voeren creëer je juist draagvlak. De encycliek spreekt in hst 152 over ”nabuurschap”, waar iedereen spontaan de plicht voelt om de buren te begeleiden en te helpen. In een chaotische wereld geeft het mij een beetje hoop dat we in onze eigen gemeente de wereld iets mooier kunnen maken. Mijn gezond verstand zegt dat.

Paul Langeveld