Het Mill Hill College startte in 1974 in Goirle. We zijn nu 50 jaar verder.

Terzijde. (Vergunt, waarde lezers, een grijsaard zijn afdwalingen) Ik citeer uit de website van de school: ‘Op 21 februari 1974 werd het gebouw in Goirle betrokken.’ Nou ja zeg, dat is toch wonderbaar? (binnen dit terzijde nog een tweede terzijde: dat voornoemde ‘zeg’ is een voorbeeld van gebiedende wijs zonder gebod) We zaten daar op dinsdagavond 20 februari 2024 bij elkaar. Bijna op de dag dat de school Abraham zou zien!

door: Norbert de Vries

Er wordt al enige tijd nagedacht en gesproken over de vraag: wat gaan we met het gebouw doen, renoveren of kiezen we voor nieuwbouw? (en in het verlengde daarvan rijzen vragen als: waar, hoe, en wie zal dat betalen, zoete lieve Gerritje?) Op 20 februari was de gemeenteraad op de school uitgenodigd om te luisteren en te kijken. Terug in de schoolbanken, armen over elkaar, en opletten. Er waren drie sprekers.

Dorpse school met grenzeloze ambities

Het eerste college werd gegeven door de rector, Ard van Aken. Hij verklaarde blij te zijn met de grote opkomst en startte vervolgens met zijn verhaal. Heeft ie het al tientallen keren afgedraaid (ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af en ik val en ik ruis en ik zing), dus daar waren ze weer: de ongeveer 1500 leerlingen, de 170 medewerkers, MAVO, HAVO en VWO, de twee jaren brugklas en dan pas je definitieve keuze maken, Team X, Mill-uren, het belang dat gehecht wordt aan een goede sfeer ‘want school is méér dan alleen je diploma behalen’, een ‘dorpse met grenzeloze ambities’, en dan natuurlijk tot slot: het gebouw dat tegen zijn grenzen aanloopt.

Wat wil het Mill Hill College? Aansluiten bij de vernieuwingen binnen het onderwijs met behoud van de prettige sfeer en het landelijk groen. Mill Hill, de molenheuvel… ach u weet wel: ‘Achter den molenheuvel, waar de zon was ondergegleden, hing nog een ijl, geel schijnsel, terwijl boven ’t duistere ruisen van ’t bos het gouden manesikkeltje de verblauwende lucht in rees.’ Dát werk. En de heer Van Aken somde op: groen, duurzaam, transparant, met een derde deel voor gewone leslokalen, een ander derde deel specialistische lokalen, en het resterende derde deel voor projectruimtes. Ho, vergat hij nog bijna de multifunctionele, grote collegezaal/theaterzaal.

Zesjes

Daarna trad de heer Rob van Driel naar voren. Hij is senior adviseur bij ICS, een organisatie die maatwerk bij integrale en strategische huisvestingsplannen voor, onder meer, onderwijs levert. De heer Van Driel had de gebouwen van het Hill Hill College eens goed bekeken, en hij had vastgesteld dat er veel mankementen zijn. Ook hier weer de bekende riedel: gebrekkige isolatie, onvoldoende ventilatie, hoge kosten exploitatie en onderhoud, enzovoort, en ook iets verrassends: een muizenplaag! (intereunt feles, celebrant convivia mures, ofwel: de katten overlijden, en de muizen vieren feest) Hij had alles in kaart gebracht en op de vele onderdelen cijfers toegekend (het is immers een school!). Het Mill Hill blijkt uit te munten in zesjes. Altijd weer die zesjescultuur, de houding die er op gericht is om je inspanning te richten op het minimaal benodigde resultaat. Edoch, hier vergisten we ons, want die zesjes stonden bij de beoordeling van de bouwkundige toestand voor ‘diep onvoldoende’. Het cijfer 1 staat voor ‘prima in orde’, en dat loopt dan terug maar 6. Kortom, de gebouwen verkeren grotendeels in slechte staat. Er dient nodig iets te gebeuren.

Nieuwbouw!

Als derde nam mevrouw Leanne van Tilborg het woord. Zij is strategisch adviseur bij de gemeente Goirle. Een energieke ambtenaar! Iemand ook die meteen duidelijkheid geeft. Geen doorsnee-ambtenaar dus. Moeten we de gebouwen opknappen, of moeten kiezen voor nieuwbouw? Antwoord: nieuwbouw! Immers, als je de normbedragen voor renovatie en nieuwbouw naast elkaar legt, zie je dat je op nagenoeg hetzelfde bedrag uitkomt. Nou, dan is nieuwbouw (voor minstens 40 jaar) toch te verkiezen boven renovatie (voor hoogstens 20 jaar). De volgende vraag: waar? Nou, het definitieve antwoord is nog niet te geven, maar één mogelijkheid kunnen we nu al wegstrepen: niet op het sportpark Van den Wildenberg! Het Goirlese sportpark zal niet, ik herhaal: niet, verhuizen naar het Riels Kwadrant. Blijven over: de nieuwe school bouwen op het huidige sportveld van de school, bouwen op de terreinen van het Barbera Benz park (vroegere Huis in de Bocht), en bouwen op het Riels Kwadrant. Voor- en nadelen, alsmede de financiële gevolgen worden nader onderzocht.

Hopelijk kan in juli van dit jaar meer duidelijkheid gegeven worden, mits de diverse studies (verkeerskundig, plan-economisch, financieel) dan afgerond zullen zijn. ’t Vangt aan, het kloek bedrijf, waar ’t nakroost van zal spreken!

Faites vos jeux

Plaats uw inzet, dames en heren! Wat gaat het worden? Ik zet mijn geld op het sportveld van de school. Het is maar een gok natuurlijk.

Overigens ben ik van mening, dat het buitengewoon jammer is dat je op het Mill Hill College geen Grieks en (vooral) Latijn meer kunt leren. Sta me toe, dat ik me even distantieer om een traantje uit mijn oog weg te pinken. Omnia dicta fortiora si dicta Latina; alles wat je in het Latijn zegt, klinkt indrukwekkender.