Op naar de vrijheid

In het Goirles Belang van afgelopen week is er al uitgebreid aandacht besteed aan de Carnaval. Het was ook prachtig om te zien! Mooie optochten, zowel hier in Goirle als ook in de stad. Het is een feest van samenzijn (Saome oew èège blèève) in de grootste gezelligheid, maar ook van even al het andere los kunnen laten. Het is in die zin een feest van vrijheid. Even de remmen los. Het mooie is dat de vastentijd die nu begonnen is precies dat als grondslag heeft: vrijheid. Je zou de associatie misschien niet zo snel maken met het vasten, maar vrijheid is waar het om draait. Het thema van de vastentijd is de woestijn waar het volk Israël destijds doorheen trok, bevrijd uit de slavernij in Egypte. Door de woestijn heen trokken ze naar het beloofde land. Maar Jezus trok zich ook in de woestijn terug om daar te bidden. Aan de ene kant is het een plek om doorheen te trekken op weg naar de vrijheid, maar aan de andere kant ook een plek om naar toe te gaan en God te zoeken.

De tocht door de woestijn is een beeld van de tocht van ons leven: we worden bevrijd van wat ons in slavernij gevangenhoudt, met elke stap een beetje meer vrij, om straks aan te komen bij God in zijn koninkrijk dat Hij beloofd heeft. Aan de andere kant is ook de vastentijd een beeld van de woestijn als plek om God te zoeken. Even stilstaan, weg van de drukte, om een pauze te nemen van de dingen die onze aandacht gevangenhouden in het dagelijkse leven. Daar in die woestijn, met niets om ons heen, kunnen we ons de vraag stellen: wil ik dat beloofde land? En wil ik een nieuwe wereld die gebouwd is op vrijheid? Wat durf ik achter me te laten om meer vrij te worden op weg naar dat beloofde land? Als we hierin concreet zijn kunnen we niet alleen ons leven, maar ook de wereld veranderen.

Net als carnaval gaat vasten om vrijheid, niet alleen om de remmen los te laten, maar om stil te staan en te zien wat ons vasthoudt in onze structuren en gewoontes die ons hinderen op onze tocht door de woestijn naar het beloofde land. Ook net als carnaval is dat vasten niet gericht op het individu, maar is het een samen-zijn en samen-doen. Ons hart gericht op God en op de ander, als een gemeenschap waarin we elkaar helpen groeien in vrijheid.

Kapelaan Martijn Derks