“Kijk naar de ziel van Riel” is een initiatief van een groep Rielenaren die de ambitie heeft uitgesproken om Riel van het verleden tot heden in woord en beeld voor een breed publiek onder de aandacht te brengen. Hiertoe worden zowel het Goirles Belang als Facebook (Kijk naar de ziel van Riel) en de site www.zielvanriel.nl ingezet. Wekelijks wordt de rubriek “Groeten uit Riel” gepubliceerd. In deze rubriek worden 1 of 2 foto’s geplaatst met begeleidende tekst uit diverse tijdsvakken.

Foto 161 Foto 1

Waarschijnlijk rond 1880 wordt het pand aan het Zandeind, toenmalig B163 gebouwd wat bij veel Rielenaren later bekend is geworden als Café Wieske. In 1952 wordt het adres “vernummerd” naar Zandeind 6 en momenteel is het huisnummer 4a. De oudst bekende bewoners waren Kees Lemans (1853-1917) en zijn vrouw Johanna Lanslots (1865-1947). Kees was schoenmaker van beroep. Omdat schoenmakers in die tijd met kleine houten spijkertjes werkten, peggen genaamd, werd deze tak van de familie Lemans ook wel geduid als de familie Peg. Kees en Johanna exploiteerden op die plaats ook een café, “C. Lemans, Vergunning” prijkte er boven de deur. De locatie daar aan het Zandeind was bij uitstek geschikt voor een café omdat het grensde aan de spoorwegovergang en het station van Riel dat in 1886 gerealiseerd was. Treinreizigers die moesten wachten, deden dat vaak in het cafeetje. Andere prominente stamgasten waren uit die tijd in het dorpscafé de boomkwekers Sjef Vosters ( zoon van burgemeester Vosters) en Cas van Spaendonck (zoon van een Tilburgse textielfabrikant) . Aan de zijkant toen en nog steeds “Boomkwekerslust” herinnert ook nog aan deze heren, die deze naam op de gevel lieten kalken. De volgende uitbaters van het café waren de zoon van Kees en Johanna Lemans, Toon Lemans 1903-1961) en zijn vrouw Anna Pelckmans (1905-1996). . Zij trouwen in 1932. In de huwelijksakte wordt als beroep van Toon “bakker” aangegeven. Het beroep van zijn inwonende moeder (Johanna Lemans-Lanslots) is dan nog “herbergierster”. Echtgenote Anna Lemans-Pelckmans bestiert het cafeetje vervolgens tot kort na de Tweede Wereldoorlog. Een bijzonder moment in de carrière van Anna was het toen Koningin Wilhelmina met haar dochter prinses Juliana in 1935 overnachtte in de trein vlak bij het café. Het Koninklijk Huis was onderweg naar Brussel. Om rustig te kunnen slapen werd de trein stilgezet in de Rielse landerijen. Verhaal doet de ronde dat Anna het ontbijt mocht verzorgen, o.a. in de zin van veel eieren bakken.

Foto 162 Foto 2

In 1945 wordt het café verkocht aan Jan de Roij (1915-1968) afkomstig van Café De Heidehoeve, net over de gemeentegrens met Tilburg. Aan het eind van de oorlog (in Riel was dat in oktober 1944) werd het café getroffen door een voltreffer en liep veel schade op. In de annalen van de Gemeente Alphen en Riel lezen we dat de woning in 1945 hersteld is. De daaraan gekoppelde verbouwing was behoorlijk ingrijpend. Was het aanzien van de voorgevel aanvankelijk symmetrisch: twee ramen met een deur in het midden, na de verbouwing zitten de twee ramen naast elkaar en de deur aan de zijkant. De toiletgelegenheid had in die tijd nog niet veel aandacht. Het manvolk dat een plas moest doen, ging eenvoudigweg naar buiten en plaste tegen de heg naast het café. En als er al eens vrouwen in het café kwamen, en dat gebeurde niet zo vaak, en die hadden hoge nood, dan konden ze gebruik maken van de poepdoos in de schuur achter het café. Jan de Roy trouwt in 1947 met Wieske de Jong uit Alphen, geboren in Ulicoten (1985-2001). Jan vent limonade, bier, wijn en likeuren uit. Aanvankelijk met paard en wagen. Later met een kleine vrachtauto. Wieske zwaait de scepter in het café. Als haar echtgenoot Jan in Roy in 1968 overlijdt zet ze het café in haar eentje voort. Dit zal ze doen tot 1991. De oude naam “Boomkweekerslust” die dan weliswaar nog op de gevel staat, wordt al lang niet meer gebruikt en het wordt Café Wieske de Roij of kortweg Café Wieske.