In Goirles Belang van woensdag 30 augustus 1989 schreef Ed Brok een twee pagina’s groot artikel over een unieke familie-reünie: “130 Van Gestel’s namen op 2 september bezit van ‘t Bondsgebouw.” Het ging over de nazaten van Toon van Gestel en Mie van Gestel-Broers. Onder de kop van het artikel staat een vage foto uit 1905 bij de installatie van Holtapgetouwen voor de tapijtweverij van de firma Van Besouw. Op de foto staan Cees van Gestel en zijn zoon Toon die toen 15 jaar oud was. Ed Brok merkt op dat deze Toon niet had kunnen vermoeden dat 84 jaar na deze opname 130 van zijn nazaten zich zouden verzamelen om de familienaam in ere te houden. Nee, dat had Toon toen niet kunnen vermoeden, zoals de 130 reünisten van 1989 ook niet konden vermoeden dat op 2 september 2023 er wéér een familiereünie gehouden zou worden, niet in het Bondsgebouw deze keer – het witte gebouw aan het Oranjeplein is ingevuld met (para)medische voorzieningen – maar in De Commanderie in Riel. De kleinzoon van Toon (1890 – 1961), Toon van Gestel (1951), een van de zeven kinderen van de in Goirle nog altijd herinnerde Jo van Gestel en Ria van Seeters (destijds woonachtig aan het Van Hogendorpplein), is een van de vier kartrekkers van de huidige reünie en tevens mijn zegsman.

door Ben Loonen

Reünieboekje

Toon vertelt me over de bijeenkomst van de familie Van Gestel, die mij slechts ten dele bekend is door Jo van Gestel en Sjef van Gestel; hen ben ik in mijn journalistieke loopbaan vaak tegengekomen. Als Goirle een van de fijnste gemeentes van het land is, komt dat voor een deel dankzij hen. Als ik belangstelling toon, duwt hij me het reünieboekje in handen (Goirle, september 2023), én de goed bewaarde editie van Goirles Belang augustus 1989. Ik zeg hem dat we in GB een serie hebben: “hoe gaat het nog met …” waarin we aandacht besteden aan families of personen over wie we eerder berichtten. Hij is enthousiast, hij zou het fijn vinden als zijn familie opnieuw opduikt in Goirles Belang. Voor veel van onze lezers, zo veronderstellen wij, is dat ook zo.

Stamboom

De aanleiding voor de huidige reünie is het overlijden en de uitvaart van tante Ida op 21 januari 2022. Tante Ida was geboren in 1930, ze begon in 1949 als kleuterleidster in een school in de Kalverstraat, naast het Bondsgebouw. Tijdens de koffietafel merkte een van de aanwezigen op dat met haar overlijden de laatste van haar generatie overleden was. Hier hebben we dus neven en nichten die om zich heen kijken, en wat zien ze? Niet alleen de grootouders zijn (lang geleden) overleden, maar nu ook al de ooms en tantes die ze zo goed gekend hebben. Hoe herkenbaar! En ook het melancholische gevoel van het voorbij gaan van de mensen en de dingen, een gevoel van verweesdheid. Dit gevoel bleek de springplank om een nieuwe familiereünie te organiseren, en een sprong te maken om samen weer verder te gaan. De kartrekkers hebben er twee jaar aan gewerkt om een en ander tot stand te brengen.

Het reünieboekje gaat uit van de stamboom en vermeldt alle 29 ooms en tantes, verdeeld over 16 hoofdstukken. Elk hoofdstuk geeft een korte biografie van de gestorven oom en tante, maar richt zich verder op de neven en nichten. Zij vertellen kort hoe het hun vergaan is in het leven in Goirle, of uitgezwermd naar allerlei plaatsen in Nederland of in de wijde wereld. Hoe ze zich hebben geschoold, welk werk ze hebben gedaan, met wie ze getrouwd (en gescheiden) zijn, de kinderen die zij kregen en de kleinkinderen. Heel veel verhalen, allemaal kleine biografieën. Nogmaals: de neven en nichten zijn ook al weer op leeftijd, de meesten zijn zelf ook al weer grootouders, sommigen al overleden. De familiestamboom is up-to-date gehouden, en is in te zien op

https://www.myheritage.nl/site1284720052/van-gestel.

Anekdotes

Onderdeel van het boekje zijn de anekdotes. Iedereen herinnert zich de logeerpartijen bij opa en oma aan het Oranjeplein, de jubilea, de frequente of spaarzame bezoekjes, de eigenaardigheden van opa Toon en oma Mie. Er is opgemerkt dat veel (klein)kinderen Toon heten (doopnaam Antonius), of een afleiding van deze naam hebben. Vernoemingen gingen destijds als regel naar opa en oma, maar hier wordt verteld dat er een stimulans was in de vorm van 10 gulden als je je eerstgeboren zoon Toon noemde.

Familiekenmerken

Aan ieder is gevraagd om familietrekken te noemen. Een rode draad is de sociale betrokkenheid van veel nazaten van de oervaders, veel koninklijke onderscheidingen in de familie. Overgrootvader Cees van Gestel was destijds de ongekroonde leider van de Goirlese arbeiders, hij ging op de barricades bij de grote textielstakingen in Goirle in 1904 en 1908. Zijn nakomelingen maakten zich verdienstelijk in de arbeidersbeweging, vakbond en politiek. Jo van Gestel (1918 - 1993) was zestien jaar lid van de gemeenteraad, voor de lokale Werknemerspartij en later voor het CDA. Sjef van Gestel (1931 - 2020) heeft veel betekend voor mensen in de WAO. Beide broers waren jarenlang melkboer in Goirle; behalve melk verkopen leenden zij een luisterend oor, waren ze vraagbaak en probleemoplosser. Sociaal, humoristisch, bourgondisch, maar er zit ook wel een radicaal trekje in het DNA van de Van Gestels: het is zwart of wit; er kon ook goed ruzie gemaakt worden tussen de driftige en temperamentvolle Van Gestels. De moeder van Toon, mijn zegsman, zou ooit gezegd hebben: “D’n hôôp is veul te grôôt”. De meest kleurrijke oom is oom Fons (1925 - 1979), die in het Italiaanse San Remo de kost verdiende en bij zijn bezoek aan Goirle telkens opzien baarde door zijn outfit en hele verschijning.

Reünie en feest in september 2023

Als dit verhaal verschijnt is de reünie al ruim vier maanden geleden, maar ze gloeit nog steeds na. De bijeenkomst was zoals gezegd in De Commanderie, deze keer niet 130 maar 40 mensen, een tiental verhinderd. Nodeloos om te zeggen dat de deelnemers genoten hebben; voor vele neven en nichten gold: lange tijd niet meer gezien, het was hartverwarmend. Een carrousel van foto’s op groot scherm liet zien wat er allemaal binnengekomen was. Op een tafel waren attributen uitgestald, paspoorten, liedteksten, dagboeken, fotoalbums. De dankbaarheid voor de organisatoren Godfried van Gestel, Toine van Gestel, Corry Schilder-van Gestel en Toon van Gestel was groot. Plannen voor een eventueel vervolg zijn neergelegd bij de kinderen van de neven en nichten, waarbij ongetwijfeld geldt: goed voorbeeld doet goed volgen. Over 25 jaar? De opvolger van Ed Brok en Ben Loonen zal er over berichten …