Op een avond in november was er een woningbrand in de Margrietstraat. Enkele dagen later sloeg ’s nachts het noodlot toe in een huis aan de Eerste Schoor. In beide gevallen bezocht ik de slachtoffers om ze een hart onder de riem te steken. Ze hadden grote schade en moesten elders onderdak vinden. Maar er was waardering voor onze brandweer. Voor de snelheid van hun komst en voor het adequate optreden.

Ondanks natuurlijk de verdrietige omstandigheden, voel ik dan trots. Trots op die ruim vijfendertig mannen en vrouwen van de posten Goirle en Riel. Dag en nacht beschikbaar. Zij wonen, net als u, in onze gemeente. En steken hun ziel en zaligheid in opleiding, oefening en inzet. Als de pieper gaat, spoedden ze zich naar de kazerne. En rukken uit om te helpen. Naar branden, beknellingen, bevrijdingen, omgewaaide bomen, gaslekken, ruimingen, noem maar op. Vorig jaar maar liefst meer dan honderdtwintig keer. En dat doen ze vrijwillig. Naast een baan, gezin en andere bezigheden. U staat er misschien niet bij stil, maar tachtig procent van de Nederlandse brandweer bestaat uit vrijwilligers. Zonder hen was er geen brandweer. Het zijn inwoners van óns die zich inzetten voor ónze gemeenschap.

En zij zijn niet de enigen. Anderen doen dit bij EHBO, Rode Kruis, verkeersregelaars of ZwerfAfvalPakkers. Of bij Heartsafe, om te reanimeren óf de vele AED-apparaten in onze gemeente te onderhouden. Of bij de Zonnebloem, Senioren Goirle of Senioren Belangen Riel. Of bij burgerinitiatieven tegen eenzaamheid, zoals Potpourri, Broaipanneke, Verhalenkamer, Opstapbus en met Kerst ’t Gools Genieten. Of bij het ‘Jan van Besouw’ Lokale Omroep Goirle, formulierenbrigade, voedselbank of Stichting Leergeld. Of bij het openbaar carnaval, de sinterklaasvieringen, Koningsdag en de oorlogsherdenkingen. Of door het zetten van de kerststallen op het Dorpsplein en het Kloosterplein. En natuurlijk de vrijwillige inzet voor onze vele verenigingen op het gebied van sport, welzijn en cultuur. Zonder welke voetbal, hockey, tennis, handbal, volleybal, muziek, zang, dans, toneel, musical, kunstcreatie of noem maar op, überhaupt niet mogelijk is. En evenementen zoals Midzomerfestival, Kastanjerock, Oktoberfest en Eastlake. En zonder actieve inwoners hadden we ook geen gemeenteraad. Om namens u de gemeente te besturen.

Laat deze lang niet volledige opsomming eens op u inwerken. Het gaat hier om burgerschap. De wijze waarop inwoners deelnemen aan hun samenleving. Natuurlijk is de overheid ook verantwoordelijk, maar zonder burgerschap kan een gemeente niet bestaan.

Volgens onderzoek van de Universiteit van Amsterdam eind vorig jaar is Goirle de ‘beste gemeente van Nederland’. Dat ging niet over bestuur, politiek of over wegen of stenen. Maar dat ging juist over mensen. Het ging over onze sociale cohesie.

Het Brabants Dagblad noemde het ‘hoge Hennie-gehalte’. In het artikel stond de Goirlese Hennie de Bruijn centraal. Met haar vele ‘breien en buurten’ staat ze volgens de krant symbool voor het ‘cement van de samenleving’. Hennie zegt daarover: “Mensen kijken hier nog naar elkaar om”!

Onlangs sprak ik met jeugdburgemeester Stan Bremer over burgerschap. Goed om te horen dat er in zijn klas aandacht voor is. Het is belangrijk dat ook onze kinderen betrokken zijn bij de samenleving waarin ze opgroeien. En dat ouders ze stimuleren zich in te zetten voor een ander. Dat is waardevol voor hun eigen ontwikkeling én voor de toekomst van onze dorpen. Want betrokken kinderen van nu, worden later actieve burgers. Misschien wel bij de vrijwillige brandweer. Of nú al bij de Goirlese jeugdbrandweer.

Er is veel turbulentie in de wereld. Daar mogen we onze ogen niet voor sluiten. Maar onze invloed daarop is beperkt. Dat geldt niet voor onze eigen gemeenschap. Dus laten we met elkaar zorgen dat het ook in 2024 ‘goed toeven’ is in onze mooie dorpen Goirle en Riel.

Ik kijk er naar uit u te ontmoeten tijdens onze nieuwjaarsbijeenkomst op dinsdag 9 januari en wens u een gezond en gelukkig nieuwjaar met veel en actief burgerschap!

Met hartelijke groet,

Mark van Stappershoef

Burgemeester