De laatste raadsvergadering van 2023. Het was me het jaartje wel. Het absolute hoogtepunt van dit vergaderjaar was natuurlijk het zeer uitvoerige en geleerde betoog van wethouder Van Dijk over de Japanse Duizendknoop. We hingen aan zijn lippen. We zagen vol bewondering hoe hij elk van die duizend knopen losmaakte. Allemaal! Op z’n dooie gemak. Ach, die Duizendknoop.. de beroemde botanicus Philipp von Siebold (1796-1866), werkzaam op de Nederlandse handelsnederzetting Deshima, bracht de plant naar ons land. In 1847 werd de plant zelfs door de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij van Tuinbouw met een gouden medaille bekroond. Maar tegenwoordig geldt de Duizendknoop als een ramp voor flora en fauna. Begrijpelijk, maar laten we zijn kwaliteiten niet uit het oog verliezen: zijn bloemen produceren bijzonder veel nectar, de jonge scheuten zijn even lekker als rabarber, en het loof kan dienstdoen als veevoer. Maar daar hoor je niemand over.

Enfin, wethouder Van Dijk weet álles van de Japanse Duizendknoop. Alles! En hij wil u er desgevraagd ook alles over vertellen. Alles!

door: Norbert de Vries

Ingekomen stukken

Ad van Elsacker – op welk moment in de tijd is het ‘den’ uit zijn achternaam verdwenen? - houdt van ingekomen stukken. Vindt ie hartstikke leuk en spannend. En niets ontsnapt aan zijn zoekende blik. Deze keer viel die op het jaarverslag 2022 van de bezwarencommissie. Werkelijk hoogst interessant en belangwekkend. Ik geef een voorbeeldje: ‘Van de in totaal 130 in behandeling genomen bezwaarschriften in 2022 konden er 81 buiten de formele procedure worden opgelost. In ongeveer de helft van de gevallen heeft een uitleg over de inhoud van het besluit of de ontvankelijkheid van het bezwaar tot een intrekking van het bezwaar geleid. Daarnaast is de helft van de informeel afgehandelde zaken opgelost doordat nieuwe inzichten aan de zijde van het college naar aanleiding van het bezwaar hebben geleid tot een aanpassing of tot intrekking van het besluit waartegen bezwaar werd gemaakt.’ Ad bepleit om dit jaarverslag met zijn boeiende cijfers en behartigenswaardige aanbevelingen in de gemeenteraad te bespreken. De voorzitter voelt daar wel voor. Fijn dat Ad er dit even heeft uitgepikt. Komt aan de orde in de Regiegroep.

De dekkingsgraad der leges

Voortschrijdend inzicht, is er iets mooiers in de politiek? Neem de dekkingsgraad der leges. Bij het vaststellen van de Legesverordening 2022 was toegezegd in 2023 te streven naar 100% kostendekkendheid van de leges. Het college heeft zijn uiterste best gedaan met als resultaat: de dekkingsgraad groeit volgend jaar van 76% naar 80%. Er liggen een paar scenario’s om dat geleidelijk op te krikken naar 100%, maar willen we dat? Wethouder van Dijk gaat dieper op de kwestie in. (volgt een betoog dat klinkt als een klok; spreker ontwart daarbij en passant allerlei knopen en onze gedachten gaan reeds in de richting van Deshima…maar dan haasten verscheidene raadsleden zich te verklaren dat ze het al snappen: 100% is in beginsel onwenselijk en wellicht zelfs praktisch onhaalbaar) Wat een grandioze overredingskracht spreidt Peter van Dijk telkenmale tentoon!

Moeilijk, ingewikkeld

Een raadslid moet ongelooflijk veel lezen. En dan lang en diep nadenken. En zijn of haar inzichten vervolgens toetsen aan politieke uitgangspunten en zo.

Neem nou het raadsvoorstel Delegatiebesluit Omgevingswet gemeente Goirle. Die Omgevingswet is nieuw (naar verwachting ingaande op 1 januari 2024) en veelomvattend. Er is een Werkgroep Omgevingswet (waarin ambtenaren en raadsleden) maandenlang bezig geweest om allerlei aspecten van die wet te bestuderen. Helaas, de opkomst der raadsleden bij de vergaderingen van de werkgroep was ‘bedroevend laag’. Gevolg: ‘Ik kan niet helemaal overzien wat we nou gaan delegeren en wat niet’ (dixit Joris Duijsters), en ‘Ik worstel. Volgens mij zijn we als raad nog niet klaar. We zitten nog in de beeldvormende fase’(dixit Michael Meijers). Uiteindelijk wordt het raadsvoorstel aangenomen met tien stemmen voor en zeven (Gezond Verstand, D66 en VVD) tegen. Voorts wordt besloten om het delegatiebesluit na een jaar te evalueren (en zo nodig dan aan te passen).

Dat werp ik verre van me

Voorgesteld wordt om ‘in te stemmen met de onderzoeksopdracht van een bestuurskrachtonderzoek binnen de gemeente Goirle wat uitgevoerd zal worden door een nader te bepalen onderzoeksbureau’. Ai, ai, dat ‘wat’ moet ‘dat’ zijn. De Nederlandsche taal, dames en heren!! Enfin, met 12 stemmen voor en vijf (Gezond Verstand en D66) tegen wordt besloten om dat onderzoek te laten uitvoeren à raison van 50.000 euro. Wel even een venijnige gedachtewisseling tussen Corné en de voorzitter. De emoties lopen even hoog op. ‘Dat gooi ik verre van mij’ roept laatstgenoemde. Aantijgingen werpt men! Werpen alstublieft in plaats van dat ordinaire gooien. Je gooit iemand iets voor de voeten, en die werpt het vervolgens verre van zich. Zó is de rolverdeling. Werpen is een wat verheven, gooien is een tamelijk plat woord.

Twee moties, vreemd aan de orde van de dag

De eerste ging over ‘verplichte participatie en bindend advies bij buitenplanse - is dat Nederlands? - omgevingsplanactiviteiten’. Wazegu? Buitenplanse omgevingsplanactiviteiten. ?? (hoog opgetrokken wenkbrauwen) Ja, iets met een bruidsschat of zo. Een tekst opgesteld door Erik Schellekens. Een tekst die mijn verstand te boven gaat. Verre te boven. Het college nam deze reciplikatieve motie daarom maar snel over. (een anekdote uit de Duitsche parlementaire geschiedenis over het woord ‘reziplikativ’ uitgesproken in een rede van een spreker van de oppositie. De bondskanselier informeert naar de betekenis van dat woord en dan heeft de spreker beet, want hij zegt: ‘Reziplikativ heißt gar nichts; das spricht sich nur so schön.’)

De tweede motie had betrekking op de verkeersveiligheid en ‘het gebrek aan daadkracht’ van het college bij de aanpak van de diverse gevaarlijke verkeerssituaties. Dat werd weer een stekelig debat. Wethouder Van Dijk liet zich dat ‘gebrek aan daadkracht’ niet aanleunen, en hij begon weer een van zijn gevreesde betogen. Welzeker had het college pro-actief geacteerd. Hier, daar, zus, zo. Ja, vergeefse moeite om te trachten wethouder van Dijk in een debat vast te zetten. Ook in rhetorische stormen blijft hij gelijkmoedig en vergeet niet zijn hoed vast te houden. De motie maakt dan ook geen enkele kans: motie verworpen met drie stemmen voor (Gezond Verstand) en 14 tegen.

Ongepast

Bij de stemming over die tweede motie gebeurde er iets wat niet door de beugel kan: mevrouw Jansen was niet in de raadszaal aanwezig op het moment van stemming, maar bleek toch te hebben gestemd. Ergo, of Corné of Joris had in haar plaats gestemd. Dat was de immer oplettende Mark Verhoeven niet ontgaan. Reprimande aan het adres van Gezond Verstand.

Opmerkelijk

De voorzitter moest enkele keren om stilte op de publieke tribune en aan de perstafel verzoeken.