Merakels!!

Dat zei mijn moeder altijd als er iets gebeurde waar ze met haar pet niet bij kon. Mirakels: het zijn wonderen, gebeurtenissen, verschijnselen die we met ons verstand, onze kennis niet kunnen verklaren. En dat willen we zo graag: alles snappen. We hebben een hekel aan raadsels. We blijven malen als iets buiten het bereik van ons begripsvermogen hangt. Als een glanzende appel in een hoge boom. Heel irritant. We hopen op een wonder als we het nodig hebben of gewoon, zomaar. We zoeken achteraf wel naar een verklaring (mooi woord). Lourdes. Bernadette die Maria daar in een grot zag, de drie herderskinderen uit Fatima aan wie Maria meermaals verscheen. Wat zullen ze hebben moeten praten om de mensen in hun omgeving te laten geloven dat ze OLV hebben gezien. Of misschien ook niet? Waren die mensen die iedere dag de zon zagen opkomen en ondergaan, gewoon zich te verwonderen. Vonden ze het mooi in iets te geloven, vonden ze het mooi om te hopen, zich aan iets op te trekken. Een lichtpunt in het harde bestaan. De verhalen van Bernadette, Lucia, Francisco en Jacinta waren overtuigend genoeg. Ze brachten mensen bij elkaar, mensen van geloof, hoop en liefde. Sterker nog: de vier werden heilig verklaard. Fratelli Tutti, wij zijn allen broeders, dat hadden ze bewerkstelligd.

Het is begin augustus. Ik stuur mijn fiets door het smalle gat in de beukenhaag langs de Rillaersebaan en rij over het zandpaadje, tussen de meters hoge mais, naar de Bakertand. Bijna aan het eind komt mij een dier tegemoet. Het beest draait gelijk de hoek om, de doorgang in tussen de mais en het hek langs de kippenren van Wim en Piet. Even later slaan de honden op het erf aan. Ik weet het zeker: het was een wolf. Ik heb het overduidelijk gezien. Kleur, formaat, geen baasje in de buurt, geen halsband om. Ik weet het 100% zeker. Een doortrekkende wolf die geruisloos naar de bossen in de Kempen en Belgisch Limburg trekt. Via een verdekte route, heel slim. Ik vertel het aan een paar mensen. Ik word ongelovig aangekeken. Merakels: we geloven er niet meer in. Eerst zien: dan geloven. Ik geloof niet dat ik ooit heilig verklaard ga worden.

Kees van Bohemen