Onder de kop Fratelli tutti wijzen mijn penbroeders en – zusters nog al eens op mensen die we vaak niet zo meteen zien als broeders en zusters. En dan verzekeren we de lezer van deze rubriek dat ze het heus wel zijn, want allemaal kinderen van God. Ik dacht daar aan toen ik de Open dag van de Antonius van Paduakerk bezocht op zaterdag 16 september. Deze voormalige kerk heet nu “Gezondheidscentrum Korvelse Kerk”. De kerk biedt onderdak aan drie huisartsenpraktijken, GGZ Breburg, bloedprikpost Diagnovum, Thuiszorg Team Thebe, Maria Bok diëtiste, Rondom Podotherapie, Mensendieck/Cesar oefentherapie Cornelissen, Psychologiepraktijk Nijhuis en Flenter Fysiotherapie. Allemaal mensen die zich om onze gezondheid bekommeren, dus broeders en zusters. Het zag er prachtig uit, ik vond de sfeer opgewekt, bewonderend, vrolijk. Je hoorde: wat kun je van een kerk toch veel maken! Ik zag onder de bezoekers ook kapelaan Martijn Derks en pastoor Robert van Aken en ik dacht: penny for your thoughts. Ik zag veel ouderen rondlopen, mensen uit de buurt natuurlijk, mensen die wellicht nog het afscheid van pastoor Jacques Schrauwen (1929 – 2018) hadden meegemaakt, mensen die er vele jaren gekerkt hadden. Ik speurde geen droefenis, maar eerder: hé, het kerkgebouw wordt goed gebruikt! Ja, vroeger kon je er alleen maar bidden. U mag best wat ironie proeven in die woorden. Tegenwoordig kunnen we zo veel meer! O ja? Van de andere kant ervaren veel mensen ook machteloosheid: lukt het nog om de rampen die op ons afkomen af te wenden? Lukt het nog om de aarde bewoonbaar te houden? Lukt het nog om alle mensen onder de zon een plekje te geven en een eerlijk deel van het beschikbare brood? Ik zag prachtige wachtkamers in het Gezondheidscentrum Korvelse Kerk. Misschien dat de mensen die daar wachten wat kunnen bidden, geholpen door de behouden elementen van de kerk: glas-in-lood-ramen, kruiswegstaties, wandschilderingen, en de sfeer, de ambiance: het huis waar veel gebeden is …

Ben Loonen