Mijn huisarts boog zich over zijn bureau naar voren, keek me, van over de rand van zijn halve-maan-brilletje, doordringend aan, en sprak: ‘U dient zich terdege in acht te nemen, mijnheer De Vries. U bent geen flukse jongeling meer. Een bloeddruk van boven de 200, nee, dat gaat zo niet langer. Vermijd alle opwinding en ergernis! Ik zeg u: hóógstens een hálve raadsvergadering. Echt niet meer.’ ‘Ja, maar, achtenswaardige heelmeester, ik wi…’ begon ik nog, maar hij kapte me bruusk af met een streng: ‘En nóg iets: zodra die Mark Verhoeven het woord neemt, meteen je wijsvingers diep in je oren steken!’

door: Norbert de Vries

Was het weer zo erg?

Het begon rustig en waardig met een in memoriam in verband met het overlijden van de markante Goirlenaar Jan Eijsermans.

De agenda werd ook nog kalm vastgesteld. En, tik-tik-hamertje, ook ging men akkoord met de bestuurlijke fusie Stichting Edu-Ley, Stichting Samenwijs en de Stichting Boom. So far so good.

Daarna ging het over de wethouders. Hartslag en ademhaling liepen langzaam op. Er waren links en rechts immers nog wat appeltjes te schillen. Het raadsvoorstel heette: ‘vaststelling aantal te benoemen wethouders, deeltijdfactor wethouders en benoeming en beëdiging wethouder Pernell Criens en wethouder Koos Krook’. Kort gezegd: 4 deeltijd-wethouders van elk 0,9 fte, geen probleem. Dan het onderzoek der geloofsbrieven: een formaliteit.

Maar dan de benoeming. Er wordt schriftelijk gestemd, en uit die stemming blijkt dat Pernell en Koos benoemd zijn, met enkele tegenstemmen. Pernell: 14 voor en 4 tegen, Koos: 12 voor en 6 tegen. Gezond Verstand (4 zetels) had tevoren al aangegeven tegen te zullen stemmen. Ten principale. Niks tegen de personen, integendeel! De resterende tegenstemmen kwamen van het PAG, en dat stemde tegen vanwege het oude zeer.

O, oud zeer,

ál zeldener te verhelpen -

o, zucht van overzee

in de lichte zeeschelpen -

(Adriaan Roland Holst)

De benoeming was dus afgerond en toen stelde de voorzitter nog even het totale voorstel aan de orde: wilt u even aangeven of u instemt of niet. Raar, eerlijk gezegd, want de stemming over de personen had al plaatsgevonden, en nu kwam dat onderdeel opnieuw voor in het raadsvoorstel. Mark Verhoeven van LRG veerde op en vroeg om een schriftelijke stemming.

Pats, boem, en het spel was op de wagen.

Schorsing, beraad, moeilijk, moeilijk. Het leek wel een Poolse landdag (aanduiding van een rommelige, rumoerig verlopen vergadering). Misschien moeten we de uitdrukking maar aanpassen en in het vervolg spreken van een Goolse landdag.

Ja, het was weer verschrikkelijk

Schimpige woorden… er is binnen de Nederlandse taaltuin een minder fatsoenlijk hoekje waar zekere ongezonde neigingen van de menselijke natuur tot uiting komen in de vorm van krachttermen en scheldwoorden. Ik vertoef graag in dat hoekje, maar ik wil het op deze plaats netjes houden. Ik vraag me enkel af: waarom? Waarom wil Mark de scherpslijper spelen en de vergadering eindeloos ophouden? Waarom wordt er dan ook nog eens 20 minuten geschorst om alsnog schriftelijke te stemmen? Voor mij was de maat vol. Ik vertrok.

Artikel 28

Artikel 28 van de Gemeentewet bepaalt dat een raadslid niet deelneemt aan de stemming over een aangelegenheid die hem rechtstreeks of middellijk persoonlijk aangaat of waarbij hij als vertegenwoordiger is betrokken. De vraag is dus of de betreffende raadsleden een direct of indirect persoonlijk belang worden geacht te hebben bij het onderwerp van het raadsvoorstel. We hebben in het verleden al wat keren gezien hoe een raadslid bij het begin van de behandeling van zo’n voorstel verklaarde zich even terug te trekken in verband met een bepaalde persoonlijke betrokkenheid. Dat ging soms tamelijk ver. Ik meen me bijvoorbeeld te herinneren, dat een raadslid zich uit de raadszaal verwijderde toen een voorstel behandeld werd over een straat waarin zijn moeder woonde. Enfin, Pernell Criens stemde als raadslid tevens kandidaat-wethouder mee over het voorstel ‘vaststelling aantal te benoemen wethouders, deeltijdfactor wethouders en benoeming en beëdiging wethouder Pernell Criens en wethouder Koos Krook’. En stemde in de schriftelijke stemming op zichzelf. Misschien mag het allemaal (ik ben geen rechtsgeleerde), maar toch, ik vond het vreemd. Naar mijn gevoelen wringt het enigszins.

Het zwarte randje van de politiek

Jammer, jammer Janneke moet afscheid nemen. Vooral Piet Verheyen was zeer aangedaan. De waterlanders zaten al erg hoog. De voorzitter prees haar nuchterheid en haar analytisch vermogen. ‘Een goede bestuurder en een fijn mens’. Nou, dat wordt lang niet van iedereen gezegd. Hij memoreerde nog even, dat haar eerste bijdrage als raadslid (haar maidenspeech, om een groot woord te gebruiken) over het Boterpad ging. Nu ze moest gaan, zal ze zeker even rondgekeken hebben. Links en rechts wat politici met boter op het hoofd…

Boemelaars voor de richting Kesteren, het is genoeg. (om Menno ter Braak te citeren)

De kijker thuis

Het was de laatste maanden geen pretje om naar de raadsvergaderingen te kijken, niet enkel vanwege het bedroevend niveau van de inbreng der diverse politici, maar ook door de veelvuldige technische mankementen: stilstaand beeld, wegvallen van het geluid, en dergelijke. Ik heb de zaak met mijn eega (trouwe kijkster) besproken: het is iets verbeterd, wat de techniek betreft, maar nog lang niet wat het zijn moet.