Er was eens een meisje, dat evenals alle anderen, ergens ter wereld kwam, opgroeide en nieuw leven bracht.

Haar meisjesnaam was Corrie Kloosterman, geboren 12 oktober 1926. Later trouwde ze met Henk Hanegraaf. Zodoende kenden we haar als Corrie Hanegraaf. Ze was erg trots op haar man met zijn mooie achternaam. Meerdere afbeeldingen van een haan sierden haar kamer en keuken. Ze was statig als een haan, geen graaf maar wel gaaf. Zij groeide op, leerde papa en mama zeggen. Ze maakte van letters woordjes, woorden vormden zinnen en verhalen. Ja, verhalen vertellen en schrijven kon ze als de beste. Haar verhalen klonken door bij kinderen tot grote mensen. Ze hield van scrabbelen, rummikuppen en lezen, van liedjes zingen. Omgaan met kinderen en grote mensen daar hield ze van. Zodoende kwam ze terecht als schrijfster voor de PAR. Het Parochieblad van de voormalige parochies Alphen en Riel. Ze schreef simpele kinderverhaaltjes, voor iedereen verstaanbaar en duidelijk. Als schrijfster had Corrie in de redactieraad vaak vooraf al een verhaaltje klaar voor de volgende uitgave. Wij waren altijd weer benieuwd, wat ze ons weer te vertellen had. De oren gespitst luisterend, elk jaar maar weer, 4 of 5 verhaaltjes per jaar.

Later voor de gezamenlijke Nieuwsbrief van de kernen Alphen, Baarle-Nassau, Gilze, Chaam, Riel en Ulicoten. En zelfs op een leeftijd van ruim 95 jaar, ging ze door met het schrijven van verhaaltjes voor de Nieuwsbrief. Haar laatste verhaaltje over “God en de computer” sierde de achterkant van onze Nieuwsbrief van september 2023.

Voortgang en bewegen brengt mensen dichter tot elkaar, herinneringen brengen veranderingen teweeg. Als geen ander kon Corrie herinneringen in ons oproepen, als de sporen van de haan en de ‘hennenringen’ om de pootjes van de kip. Wij mogen Corrie heel dankbaar zijn.

Zij laat nog meer sporen na met haar kinderboekje “Kikkertje Kierewiet”.

Chris van Nuland, voormalig redactielid van de PAR.