Gisteren vond de oordeelsvormende vergadering over de Bakertand plaats. Op zondagavond is nog niet duidelijk welke argumenten over dit bestemmingsplan over de tafel zullen gaan. Duidelijk is echter wel dat er tal van twijfelachtige keuzes in dit plan verwerkt zijn.

Ik zet ze even op een rij:

De keuze voor een aarden wal als geluidsbarrière voor de A58 is op z’n minst apart te noemen. Terwijl er alles aan gedaan moet worden om de ruimte voor de waterberging te scheppen. Een Wand met zonnepanelen die aangesloten worden op de hub aan de Baars, zou hier veel meer voor de hand liggen. Het vermoeden bestaat dat deze wal vooral gekozen is om er vervuilde grond in op te kunnen slaan.

Het bestemmingsplan wordt zo aangeboden dat alle moeilijke punten in het plan er uit verwijderd zijn. Door de verkeersafwikkeling buiten het plan te laten wordt Bakertand BV. niet verplicht om aan te geven hoe ze de compensatie voor de wateropslag gaan regelen. De eerste adviseur werd ingeruild voor een tweede die deze aanpak bedacht. Het lijkt heel slim maar het verschuift de problemen naar de toekomst. Een toekomst waarin het dan bijna onmogelijk wordt om geschikte passende oplossingen te regelen. Dat geldt zowel voor de waterberging als voor de verkeersafwikkeling. De oostelijke ontsluiting inclusief het fietspad richting het ziekenhuis moet ergens ruimte krijgen in fase 3. Door de keuzes die nu gemaakt worden dreigt een situatie te ontstaan waarbij de hoge wal de extra verkeersdrukte krijgt te verwerken zonder dat er adequate mogelijkheden zijn om de wegsituatie goed in te richten.

De nieuwe cijfers van het KNMI met betrekking tot de te verwachten extremen zijn nu nog niet verwerkt in de normen die het waterschap hanteert. Alle specialisten weten echter dat met behoorlijk hogere standen gerekend zal moeten worden. Hoe toekomstbestendig is het dan om nu een minimale oplossing voor te stellen waarvan je nu reeds weet dat die straks niet voldoet, zeker niet wanneer nog meer ruimte wordt afgesnoept voor de aan te leggen infrastructuur die nu niet meegenomen is in het plan.

Tenslotte een van de grootste problemen van Goirle is de leeftijdsopbouw van onze gemeente. In de leeftijdscategorie 20 tot 30 jaar hebben we te opzichte van zowel Nederland als ten opzichte van Noord-Brabant veel minder inwoners. (zie plaatje) Dat vormt een bedreiging voor de ontwikkeling van ons dorp. De oorzaak is duidelijk, jongeren kunnen hier geen betaalbare woningen kopen. We bouwen voor ouderen en dat is goed want die laten eengezinswoningen achter, echter in een prijsklasse buiten bereik van jongeren. Daarom moeten er snel meer starterswoningen worden gebouwd. Dat kan in de Bakertand als men bereid is ook een aantal complexen de hoogte in te laten gaan. Dat is goed voor zowel het groene karakter van de wijk als de gevarieerde opbouw qua leeftijdsopbouw.

Hendrik Dejonckheere

Pro Actief Goirle