Ze is helder van geest, blijmoedig en vertelt het liefst vanaf de keukentafel over haar veelzijdige activiteiten als vrijwilligster. Riet van Riel (93), is voor de Rielse insiders beter bekend als de reserve burgemeester van het dorp. Ze bekleedde als vrijwilligster heel wat publieke functies. “Ja, natuurlijk vind ik het leuk om voor het Goirles Belang mijn verhaal te vertellen!
Door Nico de Beer
Het begon allemaal in de jaren zestig in het parochiehuis De Swade met het missiewerk. Zo is het van lieverlee aan begonnen. Eerst met Missiewerk, daarna de EHBO en de Kerk, maar mijn levenswerk was toch wel de scouting. Iedereen noemde me daar tante Riet, dat vond ik toch wel mooi. Je hebt daar trouwens nog een mooie foto van mij gemaakt! Die moet later op m’n kist komen staan. Dat heb ik al geregeld”, benadrukt het Rielse icoon.
Tijdens de receptie voor de plaatselijke gedecoreerden op Koningsdag, maakte ik met “tante Riet” een afspraak om haar bewezen diensten eens op een rijtje te zetten. Dat was meteen o.k. Ondanks de respectabele leeftijd van een drieënnegentig jarige wist zij al haar memorandums betreffende het vrijwilligerswerk van ruim een halve eeuw perfect te herinneren.
Riet was lector in de kerk, regelde de collectes en de uitvaarten
Al sinds haar huwelijk in 1960 met Jac van Riel, toonde Riet nadrukkelijk haar sociaal maatschappelijke betrokkenheid. In hun graan- meel en kunstmesthandel op ‘t Zandeind, vulde ze de zakken kippen- en konijnenvoer, maar belangrijker vond ze het om met elke klant aangenaam kennis te maken. Het was daarom niet zo vreemd dat “men” Riet snel wist te vinden als het om vrijwilligerswerk ging. Het kerkbestuur was er als de kippen bij… en Riet zei meteen ja. Daar werd ze in no-time lector en regelde steevast de uitvaarten. Ook werd ze lid van het zangkoor en collecteerde deur aan deur ten gunste van de Memisa en zette zich in het bijzonder in voor de mensen in arme landen.
Tegelijkertijd werd de jonggehuwde Riet van Riel benaderd door de EHBO als ondersteuner. Ook die smeekbede kon Riet -na een aanmoedigend intakegesprek- niet weigeren. Ze haalde grif haar diploma’s en wist ook andere mensen te enthousiasmeren om als eerste hulp bij ongelukken daadwerkelijk te kunnen functioneren.
Dochter Anne-Claire was de aanleiding, om de scouting in Riel op te richten
“Mijn dochter en oogappel Anne-Claire was dertien jaar. Een schat van een kind, energiek en ambitieus. In samenspraak met haar en ondersteuning van ervaringsdeskundigen, heb ik feitelijk mede voor haar de scouting Bolstergroep Riel in 1985 opgericht. We zijn bijna met niks in de oude kleuterschool begonnen! Ja, je mag gerust stellen dat dit uiteindelijk mijn levenswerk als vrijwilliger is geworden. Het heeft me heel veel tijd, geld en energie gekost, maar ik heb er voor geen cent spijt van! De scouting is tot op de dag van vandaag echt m’n paradepaardje. Iedereen van de scouting noemt me tante Riet. Dat is toch mooi! De kers op de taart is wel ons eigen clubgebouw dat op het mooiste stukje grond van Riel aan de Oude Tilburgsebaan gebouwd is. Natuurlijk ben ik apetrots dat de huidige scouting kerngezond is en zo’n 100 tal leden heeft. En wat is het toch geweldig dat Anne-Claire als voorzitter scouting Bolstergroep het zo goed doet”, vertelt de overgelukkige grondlegger van de scouting in Riel.
Koninklijke onderscheiding
Ere wie ere toekomt, daarom verdiende tante Riet met stip het “lintje” voor het vele werk als vrijwilligster. Zeker, op de eerste plaatst voor haar vooruitstrevende activiteiten bij de scouting, maar ook vertegenwoordigt de Koninklijke onderscheiding haar tomeloze inzet voor de Kerk, Memisa en de EHBO.
De Rielenaren zijn Riet van Riel daarom zeer erkentelijk, voor het vele goede werk dat zij met zoveel passie voor het dorp gedaan heeft! Hopelijk mag ze er nog lang van genieten!