Eerlijk gezegd schrijf ik liever: ‘Jan van Besouwhuis’, de naam die door Els van Kemenade in 1977, of 1976, is bedacht. Maar allee, tegenwoordig moet je kennelijk zeggen: cultureel centrum Jan van Besouw. Hoe dan ook, de toekomst van het cc Jan van Besouw staat weer eens ter discussie, en op het spel.
Door: Norbert de Vries
Niet voor het eerst
In de loop van de afgelopen 45 jaar (het JvB werd in november 1977 geopend) is er al diverse malen uitvoerig door raad en college geredekaveld, ja geredetwist over de toekomst van deze sociaal-culturele accommodatie. Want we hebben het over een kostbare voorziening. ‘Kostbaar’ in dubbele betekenis: van grote waarde én veel kostende. Er zijn sinds 1977 een groot aantal dikke rapporten, nota’s en adviezen geschreven over het cc Jan van Besouw: over de benodigde of gewenste investeringen, over wie wel en wie niet als huurder worden binnengelaten, over de exploitatielasten, over de bestuursvorm, over de energiekosten, en over zo nog het een en ander meer.
Een nieuw advies
Eind 2019 nam de gemeenteraad een motie aan, waarin het college werd opgeroepen met voorstellen te komen voor een toekomstbestendig Jan van Besouw. Er werd een projectgroep ingesteld om hierover een advies op te stellen. In die projectgroep zaten ambtenaren van de gemeente Goirle en bestuursleden van de Stichting SCAG (Sociaal-Culturele Accommodaties Goirle), de stichting waaronder het cc Jan van Besouw ressorteert.
In het advies gaat het over meer dan alleen het cc Jan van Besouw, maar de pijn zit met name bij de positie van ons dorpshuis, ons cultureel centrum, het sociaal-culturele hart van Goirle. Daarom beperken we ons tot dát aspect.
Drie scenario’s
Voor het cc Jan van Besouw (hierna gebruik ik de afkorting JvB) zijn 3 opties bedacht.
Optie 1: laten we het maatschappelijk gebruik van het JvB uitbreiden, waarbij, zo veel als mogelijk, publieke functies onder één dak worden gebracht. Dat betekent onder meer, dat het Dorpsteam dan naar het JvB zal verhuizen. Voor deze uitbreiding van maatschappelijke functies is nodig dat de huidige gebruikers compacter worden gehuisvest. Randvoorwaarden: bibliotheek blijft • Cultuureducatie blijft • Geen roofbouw op wijkcentra • Win-win situatie: meer grond in het centrumgebied voor woningbouw, lagere kosten huisvesting per m2.
Optie 2: verkoop van het U-vormige deel van het gebouw (de twee vleugels richting Kloosterplein en het stuk tussen die vleugels; momenteel de ruimte van de bibliotheek, althans op de begane grond) ten behoeve van de bouw van 24 appartementen.
Optie 3: verkoop van de U ten behoeve van een hotel.
Het advies
De projectgroep adviseert om eerst optie 1 te onderzoeken. Die optie heeft de voorkeur. Als die optie niet haalbaar is, zou gekeken kunnen worden naar de twee andere opties.
Het college van Burgemeester en Wethouders wil van dit advies af te wijken. Optie 1 willen ze eigenlijk meteen schrappen. In hun ogen zal de U verkocht moeten worden. Dat betekent onvermijdelijk: minder ruimte voor sociaal-culturele activiteiten. Voor de bibliotheek, voor Factorium, voor de harmonie en de koren, en voor al die andere verenigingen.
Grote beroering
Toen dit standpunt van het college bekend werd, sloeg er een golf van teleurstelling, boosheid, wrevel en onbehagen door Goirle. Ik las intussen al een ingezonden brief van Tertulia, een gezelschap van krasse knarren dat wekelijks in het JvB samenkomt om de wereldproblemen te bespreken en in een handomdraai op te lossen. Ik weet dat er in dit nummer van het Goirles Belang nog meer vlammende brieven te lezen zijn. En via de sociale media (een terrein dat ik uit principe nimmer betreed) zouden intussen talrijke reacties te lezen zijn die er niet om liegen. Iedereen roept: wees zuinig op je kroonjuwelen, gemeente Goirle! Verkwansel ze niet! En het JvB zelf laat zich evenmin onbetuigd. Het roept op: laat je horen! Gebruik de hashtag ‘hekje’thuisinhetjanvanbesouw en roept de gemeente op om éérst goed te onderzoeken hoe het gebouw nog meer verenigingen/loketten/activiteiten een plek kan bieden in plaats van het te verkopen.
Vooruit, zich tuis voelende lezer, laat het JvB niet in z’n hempie staan!