Twee serieuze vergaderingen? Nou nee, het bleek één serieuze vergadering te worden plus een bizar potje ‘stommetje spelen’, een beschamend toneelstukje (slecht geacteerd bovendien). Zwijgend werd een verduisteringsgordijn dichtgetrokken. Mijn eega zei me, toen ik thuis kwam na die vergadering, dat ze het ‘een gênante vertoning’ had gevonden. En mijn vrouw heeft – zo weet ik uit bijna 45-jarige ondervinding - altijd gelijk!

door: Norbert de Vries

Naar de knoppen gaan

Eerst maar het zicht en de greep op het sociaal domein. In een eerder stadium is al vastgesteld, dat Goirle ten aanzien van het sociaal domein aanmerkelijk meer uitgeeft dan vergelijkbare gemeenten. Het college kreeg van de raad de opdracht mee om dit nader te onderzoeken. Waar zitten de verschillen in, en hoe kunnen we onze uitgaven meer in lijn brengen met die andere gemeenten. Welnu, daarvoor is een zestal knoppen bedacht. Knoppen om aan te draaien, met het oogmerk om te bezuinigen. Ai, dat is geen lekker woord, bezuinigen. In het raadsvoorstel wordt daarom gesproken van ‘de afvlakking van de uitgaven’.

Welke zijn die knoppen dan? Welnu dat zijn: data en monitoring, relatiebeheer, maatwerkvoorzieningen versoberen, moreel appèl, digitaliseren en standaardiseren, en de samenwerking Dorpsteam intensiveren.

Wat mij meteen intrigeerde was dat moreel appèl. Ik citeer uit het raadsvoorstel: ‘Met een moreel appel gaan we inwoners aanspreken op eigen draagkracht voor de maatwerkvoorzieningen, denk hierbij onder andere aan hulp in de huishouding en scootmobiel. Door een moreel appel toe te passen ontstaat een afvlakking van het aantal inwoners dat een maatwerkvoorzieningen toegekend krijgt en voorkomen wij onnodig gebruik van de maatwerkvoorzieningen, wat anders ten koste gaat van de inwoners die het echt nodig hebben. In 2022 is hiermee een start gemaakt en dit willen wij nog breder toepassen.’

Ik zou hier graag een boompje over willen opzetten, maar ik zal u mijn ideeën over de moraal besparen. Er wordt over het sociaal domein al meer dan genoeg geluld. Enfin, de raad stemde in met het voorstel om te gaan draaien. Rien ne va plus.

De huisvesting der arbeidsmigranten

U weet ongetwijfeld van de beroering die in Riel is ontstaan door de plannen voor bouw van een groot gebouw om daarin 366 arbeidsmigranten te huisvesten. Ik heb op Omroep Brabant zelfs al een plaatje gezien van het ontwerp van dat vijf etages hoge gebouw. Ik moet zeggen: prachtig! Niks geen fantasieloze, kale doos, nee, een gebouw met een verticale tuin. Hartstikke hip en trendy. ‘Living walls’ heten ze in de moderne architectuur. Een speels gebouw waarvan de buitenwanden nagenoeg geheel zijn bedekt met planten en bomen. Denk bijvoorbeeld aan Musée du Quai Branly met z’n ‘mur vegetal’ in Parijs. Of het Bosco Verticale in Milaan. En in Warschau, Hannover, Hamburg, kortom in elke wereldstad vind je ze tegenwoordig. Nou, aan het gebouw kan het echt niet liggen (tenzij dat plaatje van de architect een fopperij is, en dat er straks een smakeloze spuuglelijke …. stop … natuurlijk is het bedrog! Je denkt toch niet, dat een wooncomplex voor Polen en andere Oost-Europeanen ook maar een greintje allure krijgt?

Terug naar de zaak zelve. Mark Verhoeven had een motie in mekaar getimmerd waarin het ging ‘van dik hout zaagt men planken’: ontwrichtende werking op de sociale structuur, al van meet af aan geageerd tegen de massaliteit van de huisvesting, afsprakenkader, de gemeente Goirle voldoet al aan haar regionale taakstelling ten aanzien van de huisvesting van arbeidsmigranten, er is in Riel totaal geen draagvlak voor het geplande wooncomplex, pal op de grens van Riel.

Ja, maar wat doe je ertegen? Een motie? Zet dat zoden aan de dijk? Wethouder Liselotte Franssen was heel duidelijk: 1. Het Tilburgse plan past binnen de kaders die de gemeenteraad van Tilburg heeft vastgesteld, 2. Wij gaan niet over wat er op het grondgebied van Tilburg wordt gebouwd, en 3. Uit alle gevoerde correspondentie en overleg blijkt steeds weer, dat Tilburg ‘er onwrikbaar in zit’.

Eén en één en één is drie in de pan, placht mijn moeder te zeggen. Lees: een zienswijze indienen, en desnoods beroep instellen tegen een vergunningverlening van Tilburg, het is allemaal vergeefse moeite, trekken aan een dood paard, voor de deur van de visser vissen. Enfin, de motie werd aangenomen met elf stemmen voor en zes tegen.

Opvallend bij de behandeling van deze motie was de geprikkelde discussie tussen Bert van de Velden (PAG) en Roy van Gorkom (LRG). Zien we hier een scheurtje ontstaan in de onderlinge relaties binnen de coalitie?

De tweede ‘raadsvergadering’

Gezond Verstand had een aantal vragen over ‘de Goirlese bestuurscrisis’ en richtte die aan het PAG, aan de VVD en aan LRG.

De VVD zei helemaal niks.

Het PAG zei: “Het enigste wat ik kan antwoorden op de vragen van Gezond Verstand: we hebben een persbericht uit laten gaan en dat persbericht ligt nu ter overweging bij de coalitiepartijen, hoe ze daar mee om willen gaan. Daar wil ik het bij laten.”

LRG: “Als eerste willen wij aangeven dat wij de huidige coalitie en het bestuursakkoord enorm respecteren en waarderen. Echter door het wegvallen van een wethouder zijn we in een situatie beland waar de gesprekken tussen de coalitiepartners moeilijk en complex zijn geworden maar nog steeds enorm helder en constructief. Ondanks de duur van de gesprekken hebben we volgens ons een krachtig college zitten dat samen met het ambtelijk apparaat gewoon doorwerkt. Wij willen er zeker voor waken dat er mensen en/of partijen mogelijk beschadigd kunnen raken door vroegtijdig uitspraken te doen. En daar wil ik het verder heel even bij laten.”

Op deze wijze steekt een groot deel van de coalitie de middelvinger op naar de overige fracties, en naar de inwoners van de gemeente Goirle.

O, schennis en schande!